روایتی از نمایشگاه نقاشی «برداشت» از مهدی امینی در نگارخانه آذرنور

امیرمنصوررحیمیان | شهرآرانیوز - هنر و هنرمند تعاریف زیادی دارد. ولی به نظر این تعریف درست‌تر است که: «هنرمند باید بتواند از جهان اطرافش زاویه دید مشخص خودش را ارائه بدهد و در مرحله بعدی باید دغدغه جامعه‌ای که در آن زندگی و فعالیت می‌کند را داشته باشد.» به بخش اول این تعریف، چون درونی و مربوط به خود هنرمند می‌شود، نمی‌پردازیم. ولی بخش دوم، نمود بیرونی دارد و مربوط به جامعه است.

جامعه‌ای که مثل ماشین فولادی بسیار عظیم و سنگینی است که از میلیون‌ها قطعه تشکیل شده است. قطعات یا آدم‌هایی که خودشان تصمیم می‌گیرند علیه و یا موافق این ماشین غول ‎پیکر کار کنند. راه رفتن این کوه فولاد هم به همان اندازه دشوار است. برای هر سانتی متر پیشروی مدت‌های زیادی را باید معطل بماند و انرژی فراوانی مصرف بکند.

در این میان هنر و هنرمند، وظیفه اصلی اش کمک به بهتر شدن روند پیشروی این ماشین سنگین است. ولی، در این روز‌ها هنر سبک بار و سبک بال به سرعت در حال جلو رفتن و دور شدن از این ماشین کند و سنگین است. با این حال از باز تعریف و نحوه معرفی خودش هم غافل نشده است؛ و گاهی نمایشگاه‌هایی برگزار می‌شود که آدم را امیدوار می‌کند. نمایشگاه‌هایی که این روز‌ها کم هستند، ولی به هر حال برگزار می‌شوند. یکی از این دست ضیافت‌های تماشا، «برداشت» بود. هنرمند ساکت و کاربلد مشهدی «مهدی امینی» در نگارخانه «آذرنور» دست به برگزاری نمایشگاهی، برای حمایت از خانواده‌های کم برخوردار، زد.

این نمایش آثار، شامل چندین اثر پرتره، طبیعت و طبیعت بی جان بود که به نحوی دل نشین و با سبک رئالیسم، سعی در جلب نظر مخاطبان داشت. با اینکه این نمایش آثار، چهارمین نمایشگاه انفرادی او به حساب می‌آید، برای عمر هنری او کم و محدود است. این هنرمند مشهدی، نقاشی را نزد «منوچهر اسپهبدی»، «تقی زاده»، «حسین سهرابی» و «عطایی فر» فرا گرفته است و با اینکه سعی کرده تا نگاه و زاویه مخصوص خودش را پیدا بکند، ولی از هر کدام از استادان گذشته اش در نقاشی هایش ردی را حفظ کرده است.

پرتره‌هایی که او از چهره‌های مختلف، ترسیم کرده است به علاوه استفاده صحیح از رنگ، بافت و نور در دورنما‌ها و حفظ جزئیات در عین به هم ریختگی و آزادی خطوط، نشان از مهارت و کاربلدی او در نقاشی است. ولی کاری که این نمایشگاه سعی داشت انجام دهد به نظر مهم‌تر و بزرگ‌تر از نقد و بررسی آثارش است. او به معاوضه آثار با سبد‌های کالا برای افراد بی بضاعت دست زده بود. کاری خیر برای بیدار کردن وجدان جامعه.