محمد حسینی - نویسنده و روزنامه‌نگار
اگر متر و ملاک نویسنده موفق بودن را نفوذ در توده مردم بدانیم. دولت‌آبادی موفق‌ترین نویسنده معاصر ایران است. من و بسیاری به چشم خود دیده‌ایم که توده‌های مردم او را می‌شناسند و دوست می‌دارند. اگر نویسنده موفق بودن را محبوب بودن کتاب‌های نویسنده نزد عموم مردم بدانیم. دولت‌آبادی موفق‌ترین نویسنده معاصر ایران است. من و بسیاری دیده‌ایم که کتاب‌هایش حتی به خانه‌هایی راه یافته‌اند که کم و بیش با کتاب بیگانه‌اند.
اگر نویسنده موفق بودن را در نوشتن از توده‌های مردم بدانیم دولت‌آبادی موفق‌ترین نویسنده ایران است. خاستگاه داستان‌های او از دیرباز مردم بوده‌اند. مردم زخم خورده و مصیبت کشیده از فقر. گرسنگی. بیکاری. کشمکش‌های فئودالی. درگیری‌های قومی و سیاسی و در یک کلام زخم خوردگان از قدرت. چه قدرت مالی و نظامی و چه قدرت فرهنگی و اجتماعی و سیاسی و...
اگر مترو و ملاک نویسنده موفق بودن را در صدای جامعه بودن و با مردم بودن بدانیم دولت‌آبادی موفق‌ترین نویسنده ایران است. او هیچ‌وقت به مردم پشت نکرده است. سرخورده نشده است. بی‌اعتنا نبوده است.
اگر متر و ملاک نویسنده موفق بودن را استمرار در کار بدانیم. دولت‌آبادی موفق‌ترین نویسنده ایران است. حجم نوشته‌های او و دستان مبارک باندپیچی شده او گواه این است که قلم را بر زمین نگذاشته است هرگز. آن هم به روزگاری که ارج در قلم‌شکنی است.
دولت‌آبادی از پس سفری دشوار از کارگری چاپخانه و حروف‌چینی و کارگری‌های دیگر و از پس زندان در سال‌های ۵۳ تا ۵۵ قلم برداشته و دیگر رهایش نکرده است. پرداخت دقیق و مفصل و زبان پاکیزه و تغذیه کرده از متون درخشان کهن محمود دولت‌آبادی را به نویسنده‌ای بدل کرده است که نه فقط فخر هم‌عصران او که فخر آیندگان خواهد بود. دولت‌آبادی از متعهد‌ترین نویسندگان معاصر به مردم است. نه خلوت‌نشین است و نه جدا بافته. مقاصد روشن سیاسی او و منش فکری‌اش بر کسی پوشیده نیست. اما زیستنش سیاست‌ورزانه نیست. او هرجا که لازم می‌بیند می‌گوید و از هرچه صلاح می‌داند می‌نویسد و به مصلحت مردم شاید، اما به مصلحت خود هرگز سکوت نکرده است. محمود دولت‌آبادی نه فقط فخر ایرانیان که از پر افتخارترین نویسندگان امروز جهان است. کتاب «زوال کلنل» بی‌آنکه اجازه یابد تا بخت خواندنش به هم‌وطنانش برسد شهرتی جهانی در ردیف مشهورترین آثار امروز جهان دارد.
شخصیت‌های آثار دولت‌آبادی؛ از مارال و شیرو و گل‌محمد پسر بلقیس در کلیدر تا قیس و مهتاب و سنمار در سلوک تا آفاق در «بیرون در» هم از ما هستند. هم خود ما هستند و هم البته برخلاف ما جاودان خواهند بود. محمود دولت‌آبادی متولد دهم مرداد ۱۳۱۹ است. یک سال پیش از اشغال ایران در جنگ جهانی دوم. جنگی که گویی همچنان ادامه دارد. خوانندگان آثار دولت‌آبادی می‌دانند او هرگز از مبارزه برای آزادی و آزادگی سرزمین و مردمانش دست نکشیده است.
هم‌عصری با محمود‌دولت‌آبادی گوارای هم‌عصرانش باد. تولدش فرخنده باد و قلمش بر‌قرار.
اگر نویسنده موفق بودن را در نوشتن از توده‌های مردم بدانیم دولت‌آبادی موفق‌ترین نویسنده ایران است. خاستگاه داستان‌های او از دیرباز مردم بوده‌اند. مردم زخم خورده و مصیبت کشیده از فقر. گرسنگی. بیکاری. کشمکش‌های فئودالی. درگیری‌های قومی و سیاسی و در یک کلام زخم خوردگان از قدرت. چه قدرت مالی و نظامی و چه قدرت فرهنگی و اجتماعی و سیاسی و...
اگر مترو و ملاک نویسنده موفق بودن را در صدای جامعه بودن و با مردم بودن بدانیم دولت‌آبادی موفق‌ترین نویسنده ایران است. او هیچ‌وقت به مردم پشت نکرده است. سرخورده نشده است. بی‌اعتنا نبوده است.
اگر متر و ملاک نویسنده موفق بودن را استمرار در کار بدانیم. دولت‌آبادی موفق‌ترین نویسنده ایران است. حجم نوشته‌های او و دستان مبارک باندپیچی شده او گواه این است که قلم را بر زمین نگذاشته است هرگز. آن هم به روزگاری که ارج در قلم‌شکنی است.
دولت‌آبادی از پس سفری دشوار از کارگری چاپخانه و حروف‌چینی و کارگری‌های دیگر و از پس زندان در سال‌های ۵۳ تا ۵۵ قلم برداشته و دیگر رهایش نکرده است. پرداخت دقیق و مفصل و زبان پاکیزه و تغذیه کرده از متون درخشان کهن محمود دولت‌آبادی را به نویسنده‌ای بدل کرده است که نه فقط فخر هم‌عصران او که فخر آیندگان خواهد بود. دولت‌آبادی از متعهد‌ترین نویسندگان معاصر به مردم است. نه خلوت‌نشین است و نه جدا بافته. مقاصد روشن سیاسی او و منش فکری‌اش بر کسی پوشیده نیست. اما زیستنش سیاست‌ورزانه نیست. او هرجا که لازم می‌بیند می‌گوید و از هرچه صلاح می‌داند می‌نویسد و به مصلحت مردم شاید، اما به مصلحت خود هرگز سکوت نکرده است. محمود دولت‌آبادی نه فقط فخر ایرانیان که از پر افتخارترین نویسندگان امروز جهان است. کتاب «زوال کلنل» بی‌آنکه اجازه یابد تا بخت خواندنش به هم‌وطنانش برسد شهرتی جهانی در ردیف مشهورترین آثار امروز جهان دارد.
شخصیت‌های آثار دولت‌آبادی؛ از مارال و شیرو و گل‌محمد پسر بلقیس در کلیدر تا قیس و مهتاب و سنمار در سلوک تا آفاق در «بیرون در» هم از ما هستند. هم خود ما هستند و هم البته برخلاف ما جاودان خواهند بود. محمود دولت‌آبادی متولد دهم مرداد ۱۳۱۹ است. یک سال پیش از اشغال ایران در جنگ جهانی دوم. جنگی که گویی همچنان ادامه دارد. خوانندگان آثار دولت‌آبادی می‌دانند او هرگز از مبارزه برای آزادی و آزادگی سرزمین و مردمانش دست نکشیده است.
هم‌عصری با محمود‌دولت‌آبادی گوارای هم‌عصرانش باد. تولدش فرخنده باد و قلمش بر‌قرار.
دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تائید توسط شهرآرانیوز در سایت منتشر خواهد شد.
نظراتی که حاوی توهین و افترا باشد منتشر نخواهد شد.
