چرا سهم خانم‌ها از تلفات سوانح رانندگی کمتر است؟

عادل نجفی/شهرآرانیوز- از اواخر قرن نوزدهم میلادی که وسایل نقلیه موتوری به‌تدریج بخش جدایی‌ناپذیری از زندگی بشر شدند تا امروز که بیش از ٩٠درصد از نیروی کار در شهر‌ها با چنین وسایلی به پیگیری امور مختلف می‌پردازند، آمار‌ها نشان می‌دهد به‌طور متوسط هر راننده آمریکایی ۵۵دقیقه از وقت خود را در روز پشت فرمان سپری می‌کند. باوجود تمامی مزایای این وسایل، چشم‌پوشی از مخاطرات ایمنی همراه با فرهنگ زندگی موتوری امکان‌پذیر نیست. پژوهشگران و خودروسازان و افراد زیادی برای ایمنی بیشتر راه‌ها و وسایل نقلیه در تلاش هستند، اما همچنان در ایالات متحده سالانه ١٠میلیون سانحه رانندگی رخ می‌دهد؛ از برخورد جزئی ٢خودرو با یکدیگر تا تصادفات و مصدومیت‌هایی که مسیر زندگی افراد را تغییر می‌دهند. گزارش‌های مرکز ملی آمار و تحلیل آمریکا نشان می‌دهند در سال‌های اخیر سوانح رانندگی علت اول مرگ افراد ٨ تا ٢۴ ساله در این کشور بوده است. بررسی روند تغییرات آمار در میان مردان و زنان قربانی سوانح رانندگی نشان می‌دهد همچنان مردان بیشتری در این سوانح جان خود را از دست می‌دهند.

۲۸۵۴۵مورد مرگ و میر در سال٢٠٠٠ در میان رانندگان مرد ثبت شده است.

۲۴۸۹۹ مورد در سال٢٠١۵ تعداد مرگ و میر رانندگان مرد به عدد ٢۴هزار و ٨٩٩ رسید.

منفی ۱۲.۸ درصد میزان کاهش نرخ مرگ و میر در ١۵سال

۱۳۳۹۶مورد مرگ و میر در سال٢٠٠٠ در میان رانندگان زن ثبت شده است

۱۰۱۶۶ مورددر سال٢٠١۵ مرگ و میر رانندگان زن به عدد ١٠هزار و ١۶۶ رسید

منفی۲۴.۲ درصد میزان کاهش نرخ مرگ و میر در ١۵سال

 

 

تفاوت‌های بیولوژیک زنان و مردان بر همه عرصه‌های رفتاری و روحی آنان تأثیر می‌گذارد. یکی از بزرگ‌ترین تفاوت‌ها در میزان هورمون‌های تستوسترون و استروژن در آقایان و خانم هاست که تفاوت اثر آن‌ها بر مغز بدون تردید در هنگام رانندگی نیز پیامد‌ها و نقاط قوت و ضعف منحصربه فردی ایجاد می‌کند.

سطح بالاتر تستوسترون ٢مهارت بسیار مهم در رانندگی را افزایش می‌دهد؛ پردازش تصویری و آگاهی مکانی. توانایی پردازش تصویری به ذهن این امکان را می‌دهد که از آنچه چشمان راننده می‌بینند، درک بهتری برای تصمیم گیری ایجاد کند. در سوانح رانندگی که صدم ثانیه‌ها نیز اهمیت پیدا می‌کنند، چنین تسلط ذهنی به تحلیل بهتر وضعیت معبر و تردد دیگر خودرو‌ها کمک و از بروز سانحه جلوگیری می‌کند. آگاهی مکانی نیز به راننده درک بهتری از نسبت خود با دیگر اشیا می‌دهد. بسیاری از رانندگان از تأثیر این آگاهی بر کیفیت رانندگی خود خبر ندارند. زیرا اندازه گیری و توصیف آن بسیار دشوار است. تستوسترون همچنین بر خلقیات پرخاشگرانه رانندگان تأثیرگذار است و باعث می‌شود آقایان در حین رانندگی با اعتماد به نفس بیشتر دست به فرمان شوند.

 

 

هورمون استروژن نیز بر شیوه رانندگی خانم‌ها تأثیر بسزایی دارد. اولین و مهم‌ترین تأثیر آن افزایش تمرکز است که موجب می‌شود تمرکز رانندگان خانم بر مسیر افزایش یابد و دچار حواس پرتی نشوند. اثر دیگر این هورمون را در بهبود عملکرد حافظه رانندگان زن می‌توان جست وجو کرد. توانایی به خاطرسپاری مسیر‌های مناسب و اقدامات در حین رانندگی می‌تواند شعف و لذت بیشتر از رانندگی و سرانجام ایمنی بیشتری را به همراه بیاورد. آنچه موجب این تفاوت‌ها می‌شود، در حس ناشی از همین ویژگی هاست. افزایش تمرکز و بهبود عملکرد حافظه ناشی از عملکرد هورمون استروژن در عملکرد رانندگان زن اثر منفی ندارد، اما افزایش مهارت‌های پردازش تصویری و ریسک پذیری ناشی از هورمون تستوسترون رانندگان مرد می‌تواند پیامد‌های مرگ باری داشته باشد.