پیشکسوت فوتبال مشهد درگذشت

درباره آقارضا

رضا صحابه متولد ۱۳۳۳ بود؛ مردی که در دوران فوتبالی‌اش در تیم‌هایی ازجمله ۲۵ شهریور، پاس، راه‌آهن و منتخب خراسان بازی می‌کرد.
او هافبک طراحی بود که هم‌بازی‌هایش می‌گویند همیشه لبخند به لب داشت و هنگام عصبانیت هم با یک لبخند آب سردی روی خشم خود می‌ریخت. صحابه از خانواده‌ای ورزشی بود. او چهار برادر داشت که سه‌تایشان مثل خودش فوتبالیست بودند و در دنیای مستطیل سبز سیر می‌کردند. بهروز صحابه، برادر بزرگ‌تر رضا، در اوایل دهه ۷۰ در برهه‌ای ریاست فدراسیون فوتبال را بر عهده داشت. از رضا صحابه دو پسر و دو دختر به یادگار مانده است که البته هیچ‌کدام ورزشی نیستند و ترجیح داده‌اند مسیر زندگی خود را بپیمایند.

غافل‌گیری در خواب

رضا صحابه در برهه‌ای که خداداد عزیزی هدایت پیام را به عهده داشت هم کار مربیگری کرد. البته او که مدرک A آسیایی داشت، هیچ‌گاه به‌صورت جدی مربیگری نکرد. او هم‌بازی ستاره‌هایی از فوتبال خراسان ازجمله اسماعیل خرسندی، مرتضی خادم، اعلمی و هادیان بود. این پیشکسوت فوتبال شامگاه دوشنبه، هشتم مرداد، در خواب دچار سکته شد و دار فانی را خیلی آرام و بی‌سروصدا ترک کرد. قدیمی‌های فوتبال او را به‌خوبی می‌شناسند و می‌گویند رضا صحابه مرد خوش‌خنده و همیشه‌شاد فوتبال این شهر بود؛ مردی که همیشه شغل آزاد داشت و این اواخر هم با وجود کهولت سن، دست از کارکردن نمی‌کشید.

پینگ‌پنگ خاطرات با صحابه

اسماعیل خرسندی، از هم‌بازی‌های رضا صحابه، درباره درگذشت این پیشکسوت فوتبال می‌گوید: یادم می‌آید ده‌پانزده‌سال پیش به باشگاه رضا می‌رفتیم و با او کل‌کل داشتیم. رضا صحابه آن‌موقع یک باشگاه پینگ‌پنگ در خیابان گنبدسبز داشت و ما همیشه با پیشکسوتان و قدیمی‌های فوتبال آنجا به ملاقاتش می‌رفتیم، دیدار تازه می‌کردیم و با هم بازی می‌کردیم. کری‌ها و بگووبخند‌ها هنوز در گوشم است. خرسندی تصریح می‌کند: صحابه ویژگی‌های خوب زیادی داشت. بازیکن خوش‌نقشی بود و در کار توپ‌پخش‌کردن به‌عنوان یک هافبک عالی بود، اما مهم‌ترین خصلتش در خصایص اخلاقی او بود. او همیشه لبخند به لب داشت.