یادی از دکتر محمود رامیار، رئیس پیشین دانشکده الهیات دانشگاه فردوسی مشهد

به گزارش شهرآرانیوز کتاب «تاریخ قرآن» اثر شاخصی است که به همت محمود رامیار، قرآن پژوه مشهدی در سال ۱۳۴۶ منتشر شد، مجموعه‌ای از علوم قرآنی که به شناخت، سرگذشت، کتابت، جمع و تدوین قرآن می‌پردازد. این کتاب درباره تاریخ و نگارش قرآن کریم نوشته شده که مؤلف در آن به مسائل مربوط به نگارش و جمع آوری قرآن از جمله تألیف قرآن در زمان پیامبر اکرم (ص)، پرداخته است. سال ۱۳۴۸ خورشیدی دانشگاه مشهد به دنبال آن بود تا کنگره‌ای بزرگ در این شهر برگزار کند.

دانشکده معقول و منقول دانشگاه مشهد پیشنهاد دهنده و مجری این کنگره بود. پیش از این برخی در این مسیر سنگ اندازی می‌کردند تا این کنگره که با عنوان «هزاره شیخ طوسی» و برای بزرگداشت فقیه و محدث بزرگ شیعی و خراسانی قرار بود برگزار شود، با مشکلاتی رو به رو شود، اما رئیس دانشکده معقول و منقول که خود از فرزانگان خراسانی بود استوار بر این تصمیم ایستاد و سرانجام در اسفند همان سال این کنگره در مشهد برگزار شد.

مرحوم آیت ا... واعظ زاده دبیر این کنگره در خاطراتش می‌گوید: مسلما بیشترین سهم را در این کار خیر [یعنی برگزاری هزاره شیخ طوسی]دکتر رامیار داشت، زیرا دیگر استادان علوم انسانی دانشگاه که به همین خاطر در جلسه‌ای در اتاق دکتر رامیار گردهم آمده بودند، به جز مرحوم دکتر فیاض، نظر منفی دادند [و برگزاری آن را به فراهم شدن شرایط بهتر موکول کردند]، اما دکتر رامیار به سخن آن‌ها گوش نداد و کار را شروع کرد.

محمود رامیار سال ۱۳۰۱ در مشهد متولد شد. در آغاز نام خانوادگی او رشتی زاده بود، اما در سی وپنج سالگی آن را به رامیار تغییر می‌دهد. تحصیلاتش را در مشهد آغاز می‌کند و در تهران ادامه می‌دهد. در شهریور ۱۳۲۰ سه سال اول متوسطه را به پایان می‌رساند و به صورت کارمند موقت و سپس به استخدام رسمی اداره تندنویسی مجلس به کار مشغول می‌شود و در ادامه نیز تا سمت «معاون قسمت قوانین» و «رئیس اداره بررسی و پیشنهاد تنقیح قوانین» ارتقا می‌یابد.

در شهریور ۱۳۲۵ تحصیلات متوسطه را به پایان می‌رساند، در خرداد ۱۳۲۶، دوره دو ساله علوم تربیتی و ورزش را در دانشسرای عالی تهران و در مهر همان سال دانشنامه لیسانس منقول را از دانشگاه تهران اخذ می‌کند، او در اردیبهشت ۱۳۳۵ از آن دانشکده دانشنامه لیسانس دریافت می‌کند، سپس تحصیلات دوره دکتری را در همان رشته ادامه می‌دهد. اما رساله دکتری خود را به دانشکده تسلیم نمی‌کند و راهی بریتانیا می‌شود و مدرک دکترای تخصصی خود را از دانشگاه ادینبرو اسکاتلند اخذ می‌کند.

رامیار پس از بازگشت به ریاست اداره قوانین مجلس منصوب  و نیز در نیمه نخست سال ۱۳۴۷ به وزارت علوم منتقل و به سمت مشاور وزارتی و سرپرست دفتر تشکیلات و روش‌ها و نیز قائم مقام وزیر در دانشگاه مشهد منصوب می‌شود. او پس از چندی به دانشگاه مشهد منتقل می‌شود و در شهریور ۱۳۴۷ سمت معاونت اداری و مالی دانشگاه را بر عهده می‌گیرد و هم زمان به ریاست دانشکده علوم معقول و منقول (الهیات و معارف اسلامی) منصوب می‌شود.

در ادامه حتما بخوانید درباره بانو طاهره صفارزاده، شاعر و مترجم فقید که علاوه بر ترجمه قرآن، اشعار او نیز از آثار درخشان ادبیات آیینی به شمار می‌آید | عاشورا در آیینه شعر

محمود رامیار سال ۱۳۵۹ پس از خدمات فراوانی که برای دانشگاه مشهد داشت، بازنشسته می‌شود و پس از بازنشستگی به تهران می‌رود، سال ۱۳۶۳ برای معالجه به بریتانیا سفر می‌کند و در ۲۰ شهریور همان سال از دنیا می‌رود و در قبرستان مسلمانان ادینبرو (مرکز اسکاتلند) به خاک سپرده می‌شود.

تأسیس چاپخانه دانشگاه مشهد، احداث ساختمانی در دانشگاه مشهد برای دانشکده الهیات، برگزاری کنگره هزاره شیخ طوسی، تأسیس بخش خطی کتابخانه دانشکده الهیات دانشگاه مشهد و خرید کتابخانه عبدالحمید مولوی، تأسیس نشریه پژوهشی دانشکده الهیات و دعوت از استادان بنام برای سخنرانی در دانشکده مانند مجتبی مینوی تهرانی، مرتضی مطهری و سیدمحمد حسینی بهشتی از خدمات ویژه مرحوم رامیار برای دانشگاه مشهد در مدت حدود ۱۰ سال به شمار می‌رود.

از محمود رامیار به جز کتاب «تاریخ قرآن» که مجموعه‌ای از دانش‌های قرآنی است که به شناخت، سرگذشت متن، کتابت، جمع و تدوین قرآن می‌پردازد، کتاب‌های دیگری همچون فهارس القرآن (فهرست نامه قرآن)، کشف الآیات الفبایی یا فهرس الالفاظ (فهرست کلمات) قرآن، تنظیم فهرس المطالب (فهرست مطالب)، الفهرست (تصحیح) نیز بر جای مانده است.