علیرضا حیدری
عضو شورای سیاست‌گذاری شعر خراسان رضوی
می‌گویند چرا بخشی از مردم فاجعه کرونا را جدی نمی‌گیرند و در خانه نمی‌مانند. شاید مرور تصمیمات و توصیه‌های این یکی، دو هفته گذشته به‌خوبی بتواند دلیل آن را به‌روشنی نشان دهد.
ـ وزیر بهداشت با قدرت و البته نگرانی تمام، ماجرا را جدی‌تر از آنچه می‌پنداریم، برای ملت توضیح میدهد؛ دانشگاه‌ها تعطیل می‌شود؛ مدارس تعطیل می‌شود و مردم کم‌کم باور کرده بودند اتفاق مهیبی پیش روست و باید حواسشان جمع باشد. به یک‌باره رئیس‌جمهور محترم می‌فرمایند: «از شنبه همه‌چی به روال عادی برمی‌گردد». ناگهان دیوار بلند آن هشدار‌ها فرو می‌ریزد و انگار ماجرا خیلی هم جدی نیست!
ـ داستان ادامه می‌یابد؛ خطر را مسئولان بهداشت جدی‌تر از گذشته گوشزد می‌کنند و خبر تعطیلی نمازجمعه و محدود شدن مکانهای زیارتی مطرح می‌شود. در این میان مخالفت‌هایی برای محدود شدن حرم حضرت معصومه (س) و مراسم مذهبی و عبادی شنیده می‌شود و باز دوگانگی و پریشانی و تردید.
ـ «درخانه ماندن» جدی‌تر از پیش تبلیغ می‌شود، بانک‌ها مردم را تشویق می‌کنند که کار‌های بانکی را مجازی انجام دهند و از حضور در بانک‌ها پرهیز کنند. ادارات به شیوه دورکاری رو می‌آورند و تا جایی که ممکن باشد، راه را برای دورکاری فراهم می‌کنند و تلویزیون برای خرید عید، مردم را به فروشگاه‌های زنجیره‌ای با تخفیف فوق‌العاده تشویق می‌کند. دوگانگی همچنان آزاردهنده است!
ـ رئیس‌جمهور تعطیلات عید را فرصت خوبی اعلام می‌کند که مردم در خانه بمانند و راه برای قطع شدن زنجیره شیوع کرونا محدود شود و در آن سو مجلس پیشنهاد می‌کند تعطیلات عید به بعد از خرداد تغییر کند؛ یعنی ۲ قوه مهم کشور از همدیگر خبر ندارند!
ـ استانداری با اختیارات کامل به‌عنوان نماینده رسمی دولت در استانی که آمار مبتلایان آن رو به افزایش است، ۲ روز را تعطیل می‌کند تا با تعطیلات رسمی دیگر، چند روزی از شیوع آن بکاهد؛ که به ناگاه وزیری از آن بالا دستور میدهد تعطیلی بی‌تعطیلی؛ و حالا مردم می‌مانند سرگردان که آیا کرونا جدی است که استاندار تعطیل کرد یا جدی نیست که وزیر لغو تعطیلی میدهد!
ـ یک مدیر می‌گوید ورودی شهر‌ها را ببندیم، مدیری دیگر می‌گوید خروجی را ببندیم. یکی می‌گوید فلان شهر باید قرنطینه شود، دیگری می‌گوید قرنطینه نداریم! آن مدیر اخبار دقیق از مبتلایان و فوتی‌ها نمی‌دهد که استرس در جامعه زیاد نشود، این مدیر می‌گوید چرا اخبار دقیق را منتشر نمی‌کنید تا مردم به عمق فاجعه پی ببرند و...
ـ داستان ادامه دارد و بیچاره مردم که نمی‌دانند این «ستاد مقابله با کرونا» چرا تکلیفش را اول با خودش روشن نمی‌کند و بعد چرا اعلام نمی‌کند هیچ‌کسی و هیچ نهادی و هیچ مدیری حق ندارد خلاف نظر این ستاد حرفی بزند؟ چرا یک صدا بلند نمی‌شود تا مردم سردرگم نشوند؟ چرا با چندگانگی حرف زدن باعث می‌شوید مردم جدی نگیرند عمق فاجعه را؟ چه کسی مسئول است واقعا؟
ـ وزیر بهداشت با قدرت و البته نگرانی تمام، ماجرا را جدی‌تر از آنچه می‌پنداریم، برای ملت توضیح میدهد؛ دانشگاه‌ها تعطیل می‌شود؛ مدارس تعطیل می‌شود و مردم کم‌کم باور کرده بودند اتفاق مهیبی پیش روست و باید حواسشان جمع باشد. به یک‌باره رئیس‌جمهور محترم می‌فرمایند: «از شنبه همه‌چی به روال عادی برمی‌گردد». ناگهان دیوار بلند آن هشدار‌ها فرو می‌ریزد و انگار ماجرا خیلی هم جدی نیست!
ـ داستان ادامه می‌یابد؛ خطر را مسئولان بهداشت جدی‌تر از گذشته گوشزد می‌کنند و خبر تعطیلی نمازجمعه و محدود شدن مکانهای زیارتی مطرح می‌شود. در این میان مخالفت‌هایی برای محدود شدن حرم حضرت معصومه (س) و مراسم مذهبی و عبادی شنیده می‌شود و باز دوگانگی و پریشانی و تردید.
ـ «درخانه ماندن» جدی‌تر از پیش تبلیغ می‌شود، بانک‌ها مردم را تشویق می‌کنند که کار‌های بانکی را مجازی انجام دهند و از حضور در بانک‌ها پرهیز کنند. ادارات به شیوه دورکاری رو می‌آورند و تا جایی که ممکن باشد، راه را برای دورکاری فراهم می‌کنند و تلویزیون برای خرید عید، مردم را به فروشگاه‌های زنجیره‌ای با تخفیف فوق‌العاده تشویق می‌کند. دوگانگی همچنان آزاردهنده است!
ـ رئیس‌جمهور تعطیلات عید را فرصت خوبی اعلام می‌کند که مردم در خانه بمانند و راه برای قطع شدن زنجیره شیوع کرونا محدود شود و در آن سو مجلس پیشنهاد می‌کند تعطیلات عید به بعد از خرداد تغییر کند؛ یعنی ۲ قوه مهم کشور از همدیگر خبر ندارند!
ـ استانداری با اختیارات کامل به‌عنوان نماینده رسمی دولت در استانی که آمار مبتلایان آن رو به افزایش است، ۲ روز را تعطیل می‌کند تا با تعطیلات رسمی دیگر، چند روزی از شیوع آن بکاهد؛ که به ناگاه وزیری از آن بالا دستور میدهد تعطیلی بی‌تعطیلی؛ و حالا مردم می‌مانند سرگردان که آیا کرونا جدی است که استاندار تعطیل کرد یا جدی نیست که وزیر لغو تعطیلی میدهد!
ـ یک مدیر می‌گوید ورودی شهر‌ها را ببندیم، مدیری دیگر می‌گوید خروجی را ببندیم. یکی می‌گوید فلان شهر باید قرنطینه شود، دیگری می‌گوید قرنطینه نداریم! آن مدیر اخبار دقیق از مبتلایان و فوتی‌ها نمی‌دهد که استرس در جامعه زیاد نشود، این مدیر می‌گوید چرا اخبار دقیق را منتشر نمی‌کنید تا مردم به عمق فاجعه پی ببرند و...
ـ داستان ادامه دارد و بیچاره مردم که نمی‌دانند این «ستاد مقابله با کرونا» چرا تکلیفش را اول با خودش روشن نمی‌کند و بعد چرا اعلام نمی‌کند هیچ‌کسی و هیچ نهادی و هیچ مدیری حق ندارد خلاف نظر این ستاد حرفی بزند؟ چرا یک صدا بلند نمی‌شود تا مردم سردرگم نشوند؟ چرا با چندگانگی حرف زدن باعث می‌شوید مردم جدی نگیرند عمق فاجعه را؟ چه کسی مسئول است واقعا؟
دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تائید توسط شهرآرانیوز در سایت منتشر خواهد شد.
نظراتی که حاوی توهین و افترا باشد منتشر نخواهد شد.
