بیمه بانوان، فرصت معیشتی یا اجتماعی؟

سازمان تامین اجتماعی علی رغم ماموریت‌ها و تکالیف تعریف شده مشخص و معین آن در حوزه حمایت‌های بیمه‌ای و ارائه تعهدات کوتاه مدت و بلند مدت از جمله خدمات درمانی ، مستمری بازنشستگی ، از کارافتادگی ، مستمری بازماندگان ، غرامت دستمزد ایام بیماری و بارداری ، بیمه بیکاری ، کمک هزینه ازدواج و فوت ، اروتز و پروتز و ...به مخاطبین اعم از بیمه شدگان، مستمری بگیران و کارفرمایان ، همانند بسیاری از سازمان‌ها و نهادهای امروزی که علاوه بر تکالیف رایج ، وظایف خودخواسته‌ای را در حوزه مسئولیت‌های اجتماعی تعریف نموده و خود را بدان ملزم نموده اند ، ماموریتی  در حوزه مسئولیت‌های اجتماعی به منظور ایجاد آرامش روانی و رفع دغدغه‌های تامین نیازهای آتی، در حوزه بانوان برای خود تعریف و تکلیف نموده است.

این مأموریت که به عنوان «بیمه زنان خانه دار و یا بیمه بانوان» معرفی شده است ، بنا به جایگاه اجتماعی ملی و بین المللی سازمان تأمین اجتماعی و بر اساس رویکردهای راهبردی سازمان ، مبتنی بر تکریم شأنیت انسان ها خصوصاً بانوان و اهتمام به جایگاه ویژه آنها ترسیم گردیده است.

با توجه به اینکه تکالیف بیمه ای سازمان تامین اجتماعی بر پایه اشتغال بنا نهاده شده است ، سازمان تأمین اجتماعی «خانه‌داری » را به عنوان یک شغل در نظر گرفته و بیمه زنان خانه دار و یا همان بیمه بانوان را اجرایی نموده است.

امروزه شاهد آن هستیم که مشکلات معیشتی اقتصادی و  عدم نقش آفرینی خانم‌های خانه‌دار در اقتصاد خانواده ، باعث نگرانی هایی و ایجاد دغدغه‌های متعددی برای این افراد گردیده است. لذا تحت پوشش قرار گرفتن خانمها و پرداخت حق بیمه با کمترین میزان ممکن و نهایتاً احراز شرایط بازنشستگی و دریافت مستمری می‌تواند در توانمند سازی اقتصادی بانوان به شدت مؤثر باشد.

این نوع بیمه بویژه برای خانم هایی که دچار مشکلات خانوادگی بوده و از همسر خود جدا شده و بدلیل عدم وجود درآمد کافی و اشتغال چه بسا  با آسیب‌های اجتماعی مواجه گردیده‌اند ، نمود بیشتری یافته و بسیار تاثیرگذار است.  چرا که در صورت داشتن پوشش بیمه‌ای و تامین آتی زندگی از نظر اقتصادی و نداشتن دغدغه های درمانی باعث می شود که این افراد مشکلات کمتری داشته باشند.

البته باید توجه داشت که بسیاری از جدایی ها بدلیل مشکلات مالی است که در صورت وجود پشتوانه مالی بانوان ، می توان شاهد استحکام بیشتر بنیان خانواده بود . همچنین برای سایر خانمها به‌عنوان شریک زندگی ، باعث می گردد نقش شریک اقتصادی را نیز به خوبی اجرا نموده و در کنار همسر خود علی رغم خانه داری به تامین معیشت خانواده نیز کمک کنند.

البته این مشارکت اقتصادی در دوران کهنسالی که بواسطه گسترش حوزه هزینه ای و تعریف هزینه های جدید ، اعم از ازدواج فرزندان و مخارج تحصیلات عالی آنان و ... ، فشارهای اقتصادی بروز و ظهور تازه ای دارد ، بیشتر نمود پیدا نموده و با دریافت ۲ حقوق مستمری مرد و زن خانواده به صورت همزمان ، نقش بسیار ارزنده ای در تامین این هزینه ها ایفا می نماید .