خودمان را دریابیم

در حدیثی از خاتم انبیا (ص) آمده است:
«همانا از سوى پروردگار شما در طول عمرتان نسیم‌هایى مى وزد. پس خود را در معرض آن‌ها قرار دهید؛ باشد که نسیمى از آن نفحات به شما بوزد و زان پس هرگز به شقاوت نیفتید.» (کنز‌العمال: ۲۱۳۲۴؛ بحار الأنوار، جلد۶۸، صفحه۲۲۱؛ الوافی، جلد۱، صفحه۵۵۲)

ماه مهمانی خدا فرصت بی‌نظیری است که مؤمنان غرق رحمت خدا هستند و از آن بهره می‌برند. فرصت عمر ما به‌سرعت می‌گذرد و هر روزی که می‌رود، از سهمیه عمرمان کم می‌شود. خدا کند از افرادی نباشیم که بعد‌ها افسوس می‌خورند. چه کنیم که فرصت را از دست ندهیم؟ چه کنیم که از خسران‌دیدگان نباشیم؟

اگر مدام حواسمان باشد و به خودمان تذکر دهیم که هر لحظه از عمرمان فرصتی است که تکرار نمی‌شود، اگر پیش از هرکاری، از خودمان بپرسیم که چرا این کار را انجام می‌دهم و هدف چیست و چه فایده‌ای دارد، بی‌شک عمرمان بیهوده از دست نمی‌رود و با توجه بیشتری از زندگی و فرصت‌ها استفاده می‌کنیم.

ماه رمضان فرصت گران بهایی است که ازدست‌دادنش موجب پیشمانی است. ماه محبت و بخشش است. برای استفاده کامل از این ماه سفارش‌هایی شده است ازجمله:

۱- تذکر به خودمان که فرصت به‌سرعت از دست می‌رود و اگر تنبلی کنیم، ضرر کرده ایم و بهترین کارها، عمل کردن به توصیه‌های ائمه اطهار علیهم السلام است.

۲- داشتن برنامه برای همه ساعات روز و شب، برای استراحت و تفریح، برای عبادت و قرائت قرآن، برای کار‌های مختلف روزانه؛ برنامه‌ای متعادل و بدون زیاده روی.

۳- مراقب باشیم که در طول روز طبق برنامه عمل کنیم و اگر غفلت یا کوتاهی شد، با توکل بر خداوند دوباره دقت کنیم. باشد که خدا از ما راضی باشد و ما هم از خدا راضی باشیم و آرامش روح و جان را به دست بیاوریم.