به گزارش شهرآرانیوز، هر چقدر فوتبالی‌ها و آنها که رفلکس‌هایش درون دروازه تیم‌های خراسانی را به‌یاد دارند، از این خبر شوکه شدند، دانشجویان بی‌شمارش در سی سال تدریس در دانشگاه هم برای کوچ ابدی‌اش آه حسرت کشیدند. سیدرضا عطارزاده، پیشکسوت خوش‌نام فوتبال خراسان، پیش از ظهر آدینه شانزدهمین روز از شهریور ۱۴۰۳ به‌دلیل ابتلا به سرطان کبد و پس از یک عمل جراحی سخت، دار فانی را وداع گفت و دیروز پیکرش بعد از تشییع در میان جامعه فوتبال، در قطعه نام‌آوران بهشت‌رضا (ع) در مشهد به خاک سپرده شد. عطارزاده که برای قدیمی‌های فوتبال چهره‌ای نام‌آشنا بود، یکی از معدود ورزشکارانی به حساب می‌آید که توانست تا درجه عالی دکتری تحصیلاتش را ادامه دهد و به جامعه علمی عرصه ورزش بپیوندد. او دوستان زیادی در عرصه ورزش و دانشگاه داشت که حالا بعد از فوت او روایت‌های خاصی از این مرد دوست‌داشتنی ورزش شهر دارند. در ادامه روایتهایی معتبر از شخصیت ورزشی و علمی دکتر سیدرضا عطارزاده، پیشکسوت فوتبال استان، را از زبان دوستان و همکارانش از نظر خواهید گذراند.
دکتر حسین پیمانی‌زاد از پیشکسوتان ورزش استان است که سال‌ها در کنار مرحوم عطارزاده فوتبال بازی کرد و در پست‌های مختلف مدیریتی و در دانشگاه نیز هم‌کرسی او بود. پیمانی‌زاد که رفاقتی دیرینه با عطارزاده داشت، درباره او می‌گوید: «رضا از چهره‌های شاخص هم در علم و هم در عمل بود.» وی می‌افزاید: «او از معدود اساتیدی بود که در کنار طی‌کردن مدارج علمی، مربیگری و ورزش هم کرده بود و خودش از بازیکنان شاخص فوتبال این شهر بود.» وی با اشاره به خصوصیات اخلاقی عطارزاده می‌گوید: «در دوران نوجوانی با هم فوتبال بازی می‌کردیم و گاهی آدم باورش نمی‌شود که چقدر زود دیر می‌شود. رضا هنوز در دوران شکوفایی یک دانشمند بود و متأسفانه یک‌باره رخت از این جهان بست.» وی می‌افزاید: «از نظر اخلاقی دکتر عطارزاده مردی سخت‌کوش و جدی بود، اما در عین سخت‌کوشی و جدیت، همیشه لبخند مهربانی به لب داشت. به‌نظرم او از چهره‌های ماندگار ورزش استان است.» پیمانی‌زاده تصریح می‌کند: «او از اواخر دهه ۶۰ به عضویت هیئت‌علمی دانشگاه درآمد و نزدیک به سی‌وچهارپنج سال در عرصه علم فعالیت و شاگردان زیادی هم تربیت کرد.»
وقتی با او درباره فوت سیدرضا عطارزاده صحبت می‌کنیم، آه حسرتی می‌کشد و می‌گوید: «جزو معدود فوتبالیست‌های خراسان بزرگ بود که تحصیلاتش را در حد عالی انجام داده بود.» اسماعیل شجیع می‌افزاید: «رضا عطارزاده در این سطح به مدارج بالای علمی رسید و در نهایت هم استادتمام شد.» او با اشاره به دوران حضور عطارزاده در فوتبال اذعان می‌کند: «در محله طبرسی به دنیا آمد و بزرگ شد و از همان کودکی به فوتبال و دروازه‌بانی علاقه نشان داد. بعد‌ها هم دروازه‌بان شماره‌یک پیام شد.» شجیع تصریح می‌کند: «علاوه بر خصوصیات فنی خوبی که داشت، یک ویژگی مثبتش هوشمندی اش بود. رضا بازی‌خوانی و جاگیری صحیحی داشت و همین موجب می‌شد بازی‌های درخشانی از خودش به نمایش بگذارد و عصای دست پیام باشد.» این پیشکسوت فوتبال استان می‌گوید: «در دوره‌ای هم که عطارزاده به‌عنوان مسئول کمیته آموزش هیئت فوتبال استان فعالیت کرد، نگاه جامع و توسعه‌نگری به آموزش فوتبال داشت که البته باتوجه‌به تحصیلات علمی او، چنین انتظاری هم می‌رفت.» شجیع یادآور می‌شود: «او متبسم و خنده‌رو بود و می‌توانم بگویم یک استاد مردمی بود. البته همیشه در تدریس جدی بود و از آنجا که به کسی نمره مفت نمی‌داد، ابتدا دانشجویان همیشه از او شاکی بودند، اما در پایان می‌فهمیدند چقدر مدیونش هستند.»
محمد بابایی از پیامی‌های قدیمی است که درباره رضا عطارزاده حرف‌های زیادی دارد. او که تازه از سر مزار عطارزاده بازگشته است، می‌گوید: «هنوز باورم نمی‌شود. باور کنید وقتی از مشهد خارج شوید و در سایر دانشگاه‌های کشور نام رضا عطارزاده را بیاورید، میفهمید این مرد چقدر بزرگ بود و در خراسان‌رضوی قدرش را ندانستند. در استان به او خیلی بی‌مهری شد، ولی او همیشه دنبال تدریس و توسعه ورزش بود. اگر بخواهم یک ویژگی خاص از رضا بگویم، باید بگویم او مردی خستگی‌ناپذیر بود.» پیشکسوت تیم فوتبال پیام مشهد می‌گوید: «یک‌بار به او گفتم دکتر نمی‌خواهی بازنشسته شوی؟ گفت رهایم نمی‌کنند.» وی می‌افزاید: «او عاشق گلری بود و شاید باور نکنید، اما به‌دلیل مسائل اخلاقی فوتبال را کنار گذاشت. در اوج فوتبالش، فوتبال را کنار گذاشت و وقتی گفتم دکتر چرا؟ گفت محمد، وقتی داخل دروازه می‌ایستم، گل می‌خورم و هواداران به من توهین می‌کنند و حالم بد می‌شود. عطارزاده به‌خاطر مسائل اخلاقی خیلی زود از فوتبال دل کند.» وی می‌افزاید: «در کارش همیشه جدی و سخت‌گیر بود و نظم بر کارش حاکم بود. عطارزاده در عین عالم‌بودن، خیلی متواضع و خاکی بود.»
دکتر رضا عطارزاده، چند سال پیش مهمان صندلی «گفتگو با پیشکسوتان فوتبال مشهد» بود. گفتگو‌هایی که شهرآراورزشی با پیشکسوتان نامدار فوتبال شهر انجام می‌داد تا تاریخ شفاهی باشد بر فوتبال مشهد. عطارزاده با همان صلابت و جدیت دعوت به گفتگو را پاسخ داد و در دفتر تحریریه شهرآرا حاضر شد. مردی که خیلی جدی و با نظم بود، اما بعد از دقایقی هم‌نشینی و گفتگو با او متوجه شدیم چقدر متواضع و با قلبی آکنده از مهربانی است. او در آن گفتگو یک جمله کلیدی و کاربردی خطاب به مدیران ورزش گفت که هنوز صدایش توی گوشمان است. عطارزاده گفت: «اگر مدیران بلد نیستند کار کنند، بهتر است کنار بروند.»